Is de waarde van coaching echt te meten aan de hand van vijf sterren en een paar lovende woorden? Of is het meer zoals het beoordelen van een kunstwerk door een blinddoek op te zetten en alleen te vertrouwen op de meningen van anderen?
Misschien is het tijd om uit de comfortzone van de sterren te stappen en echt te ervaren wat coaching te bieden heeft.
Aan het begin van het begeleidingstraject vraag ik vaak welk cijfer je nu geeft over dat wat speelt en welk cijfer je graag wil hebben als je bereikt hebt waar we samen aan werken. Meten is weten en dat cijfer kunnen we dan mooi onderweg in de gaten houden.
Aan het einde van het traject vraag ik weer welk cijfer je geeft. Niet alleen voor het traject maar ik vraag een apart cijfer voor mij als coach. Dat voelt kwetsbaar natuurlijk. Tegelijkertijd weet ik dat ik voor een 10 ga. Dat is mijn intentie.
Dat betekent dat ik na iedere sessie reflecteer, voel en weet of voor mij de 10 behaald is. Dat is niet altijd het geval. De vraag is dan ook of dat ook voor diegene geldt waarmee ik samen heb gewerkt in die sessie. Tijdens het traject vraag ik daar naar en blijven we in de gaten houden of de gewenste resultaten bereikt worden.
Toch… aan het einde een review vragen en deze ontvangen blijft een magisch moment. De afgelopen drie reviews hadden alledrie een 10. Het hoogst haalbare. De vraag is dan ook: Hoe heb je mij als coach ervaren?
