Zit jij wel op de juiste plek?
Toen ik een aantal jaren geleden aan een opdracht (in privésfeer) moest voldoen, kwam ik erachter hoe hoog mijn lat lag. Of anders gezegd, hoe laag mijn eigenwaarde was. De opdracht was heel simpel maar ik kon er niet aan voldoen. Dat vrat aan mijn zelfvertrouwen. Dat opdrachtje en de fundamentele twijfeling of ik het wel goed deed was eigenlijk een weerspiegeling van wat er daadwerkelijk afspeelde in mijn leven. Mijn baan was geen goede match met mijn persoontje. Het was niet zo dat ik een topfunctie bekleedde binnen een “belangrijke” organisatie en het was ook geen full-time baan, maar toch….. Werken voelde wel als een invulling van mijn identiteit. Zoals ik al schreef; het was geen goede match. Het Twan Huys effect, zal ik maar zeggen.
Duidelijk genoeg zat ik niet op mijn plek en deed ik iets buiten mijn comfort zone. Dat schijnt goed te zijn. Het kan je laten zien dat je meer kunt dat je denkt. Het kan je vaardigheden uitbreiden. Achteraf gezien is dat ook zo geweest. Ik zie nu wat ik wel geleerd heb en ik zie ook in waar ik niet goed in was en waar ik echt vanaf wilde. Alleen die jas was niet de juiste uit het rek. Die frustratie (die opdracht en de confrontatie met mijn onkunde) dwong mij om een ander pad te kiezen. Het werd een coach opleiding. Iedere week naar Scherpenzeel en een jaar lang iets doen buiten mijn comfort zone maar wel iets wat bij mij paste!!
Wanneer ik nu met mensen door het bos van Schoorl loop vraag ik of zij in een mal zitten die ze eigenlijk niet past. Ik herinner mij een gesprek met een jongeman die er doorheen zat. We gingen helemaal op in ons zoekspel naar zijn kwaliteiten. We zochten en vonden. Een aantal prachtige kwaliteiten. Op mijn vraag hoeveel van deze kwaliteiten hij eigenlijk inzette in zijn huidige functie gaf hij mij een niet geheel verrassend antwoord; Nul, niet één!
Niet één! Dat is op de lange termijn niet houdbaar. Het wringt. Het bleek een begin van een zoektocht naar het juiste maatpak. We zijn in de rekken gaan snuffelen naar dát wat hem goed zou passen. Door naar vacatures te zoeken waarin zijn kwaliteiten tot hun recht zouden komen werd hij weer gemotiveerd, blij en was hij bereid naar zichzelf te blijven kijken of die functie wel zou voldoen aan zijn kwaliteiten.
Het duurde even (en dat is ook uit je comfort zone stappen) voordat de juiste jas zich liet zien in de rekken. Want tja, je maakt soms weer een misstap. Hij heeft zijn patroon doorbroken, zijn ego een halt toegeroepen en de wens om te willen voldoen aan een van buiten opgelegd ideaal naast zich neergelegd. Hij durfde weer opnieuw te beginnen. Dat is mooi en gedurfd en dat zorgt voor een nieuw rek met jassen met ervaringen. Je hoeft ze niet altijd te dragen maar kunt er wel mooie herinneringen aan hebben. Hij zit nu op de juiste plek. Tijdelijk? Voor altijd? Wie weet. Hij blijft zich bewust van zijn zuivere drijfveren en dat zorgt voor het juiste pad.
Zo’n opdracht in privésfeer zou ik nu gelijk maken. Nu met het gevoel dat ik iets maak wat typisch mij is. Het komt van binnenuit, namelijk.
